Harward Kenedy School Politika Enstitüsü’nün düzenlemiş olduğu oturumda tarihteki teknolojik gelişmeler sonucunda değişen iş tanımı ve günümüz yapay zekâ dünyasında ki işgücünün geleceği tartışıldı. Moderatörlüğünü David Eaves’in yaptığı oturumda konuşmacılar ise Prof. Jason Furman, Mary L. Gray ve Prof. David Weil idi. Yapay Zeka dönüşümüyle insanların işsiz mi kalacağı, evetse ne zaman olacağı, robotlar tarafından idare edilen dünyada insanlar ne tür becerilere sahip olmalılar gibi sorular tartışmanın öne çıkan konularıydı.
Otomasyonun insanları işlerinden etmeleriyle ilgili toplumda ciddi bir kaygı var. Aslında bu yeni bir şey değil, 25 yıl önce de insanların aynı kaygıları vardı. İş hayatını ve çalışma şekillerimizi değiştiren majör teknolojiler her zaman vardı ama bu sefer durum çok daha farklı.1960’ta yazılan bir habere göre robotların ve yapay zekanın bırakın bu dünyada ki işleri, uzaydaki işleri bile devralacağı tahmin edilmişti. Tüm bunlara rağmen yapay zekanın ve robotların şu an ki işgücünde ki varlığı %1’in altında ama bu oran hızla yükselmekte. Tartışmada öne çıkan öngörülerden birisi ise işlerin kaybedilmesinden ziyade şekil değiştirecek olması. Konuşmacılara göre artık işgücü; görev ve proje usulü olacak, tam zamanlı işler ortadan kalkacak. Otomasyon, görevlerin birbirine bağlanması ve tutarlı olması konusunda olacak.
Günümüz klasik ekonomisinin temellerini oluşturan, 1776’da Adam Smith’in yayımladığı İş Bölümü (Division of Labor) çalışması ile birlikte işleri küçük parçalara ayırıp bu alanlarda uzmanlaşma (specialization) ortaya çıktı. Bu eskisine göre daha sıkıcı işlerin doğmasına sebep oldu ve üretimi genel olarak artırdı. Ancak konuşmacılara göre gelir dağılımı en büyük problem. Üretimin artmış olması tüm insanların zenginleşmesi anlamına gelmiyor ve daha önce bunu konuşuyor olmamız lazım. Bu, yapay zekanın işlerimizi almasından daha büyük bir problem aslında.
Oturumda üzerinde durulan bir diğer konu ise tabiri caizse geleceğin robot geçirmez işleri. İşin gerçeği kimse çöp toplamak ya da kuryelik yapmak gibi işleri yapmak istemez. Bu tarz işleri robotlara devretmek herkes için faydalı olabilir. Robotlaşma ve yapay zekanın etkilemeyeceği ya da kısmen etkileyeceği işler ise konuşmacılara göre tüm hizmet/servis işleri. Yapay zekâ için başarılması en zor görevlerden birisi bir kişinin gerçekten ne istediğini sezebilmek, anlayabilmek ve onu düzgün bir şekilde yapabilmek. Örneğin berberlik, bir panelde moderatörlük yapmak veya ailelerimize veya yaşlılarımıza bakmak. Yaşlılık oranları git gide artan toplumlarımızda yaşlı bakımı önemli bir iş gücü.
Geleceği tahmin etmek çok güç, ancak yapabileceğimiz en iyi şey tarih kitaplarını çok daha ayrıntılı ve iyi karıştırıp bu teknoloji devriminde neler olabileceğini, neler yapmamız gerektiğini daha iyi öngörebilmek.
